DNS Zone File

DNS از تعدای zone تشکیل شده که هر zone متناظر با یک دامنه و مسئول پاسخ‌گویی به سوالات مربوط به دامنه‌هایی است که زیر نظر آن هستند. Zoneها دارای ساختاری سلسله مراتبی هستند که در این ساختار، Zoneهای بالاتر، آدرس zoneهای پایین‌تر و آخرین zone نیز، آدرس نهایی وب‌سرور مورد نظر را فراهم می‌کند.در این مقاله به توضیح و بررسی DNS Zone File  می پردازیم.

Zone File چیست؟

تاکنون به این فکر کرده اید که Zone file در مقوله dns چیست ؟ DNS Server ها معمولاً به وسیله  ISP ها مدیریت می‌شوند. DNS Server شرکت ISP شما بخشی از پیکربندی شبکه است که از طریق DHCP پس از آنلاین شدن کامپیوتر دریافت می کند. این سرورها در سمت دیتاسنترهای ISP شما قرار دارند و به این شکل عمل می کنند که:

1. نام دامین و آدرس IP که در مرورگرتان وارد نموده اید را در بانک اطلاعاتیشان جستجو نموده.
2. اگر اطلاعات موجود باشد تبدیلات لازم را انجام می دهند.
3. اگر در جستجو نتیجه ای حاصل نشد، با یک سرور DNS دیگر ارتباط برقرار کنند که در این صورت نتایج این مراجعه را برای یک مدتی محدود در کش خود نگهداری می کنند تا در صورت ارسال درخواست های بعدی برای همین نام دامنه سریع تر پاسخگویی کنند.

حال اگر این جستجو هیچ نتیجه ای نداشته باشد سرور DNS خطایی مبنی بر غیر معتبر بودن یا عدم وجود این نام دامنه ارسال می کند.
یک سرور DNS با یک فایل به نام Zone File برای هر دامنه تنظیم می شود که این فایل حاوی رکورد های مرجع / Resource Records می باشد.

زون فایل کجا نگهداری می شود؟

اطلاعات مربوط به دامنه در فایل Zone روی سرور DNS نگهداری خواهد شد و هر دامنه/ زیر دامنه یک Zone File  دارد.
کار Zone File ایجاد پیوند میان هر دامنه و زیر دامنه با آدرس های IP مربوط به آن می باشد. بیشتر شرکت های هاستینگ که خدمات خرید هاست و ثبت دامین را ارائه می دهند برای این کار یک واسط تحت وب در اختیار شما قرار می دهند.

DNS Zone File چیست؟

اطلاعات مورد نیاز یک سرور DNS در فایلی با نام DNS Zone File ذخیره می‌شوند. این فایل متنی، ارتباطی بین دامنه با IP و سایر منابع را در یک سطر نگهداری می‌کند که به آن resource record (RR) گفته می‌شود. این اطلاعات در بخشی با نام directive ذخیره می‌شوند.

هر DNS Zone File با دو بخش شروع می‌شود:

• Global Time to Live (TTL): تضمین می‌کند که recordهای این فایل پس از ارسال به کاربر، تا چه زمانی معتبر هستند. در ابتدای سطر مربوط به TTL، علامت “$” به کار برده می‌شود.
• Start of Authority (SOA) record: اسم دامنه‌ي این zone ( primary authoritative name server )، به علاوه‌ی تعدادی فیلد را مشخص می‌کند.

• com: اسم دامنه
• primary-name-server: سرور ارایه‌دهنده‌ی سرویس
• hostadmin-email-address: ایمیل admin مسوول zone
• serial-number: عددی است که درهربار تغییر file یک واحد به آن افزوده می‌شود تا فایل های قدیمی و جدید از یکدیگر متمایز باشند.
• time-to-refresh: زمان سپری شده از هنگامی که سرور primary به سرور secondary اعلام کرده است که خود را آپدیت کند.
• time-to-retry: زمانی که پس از fail شدن یک refresh باید صبر کرد و سپس دوباره اطلاعات را refresh کرد.
• time-to-expire: حداکثر زمانی که بعد از آن، دیگر این سرور مسوولیتی ندارد.
• minimum-ttl: حداقل مقدار زمانی که دیگر سرورها، اطلاعات zone را ذخیره می‌کنند.

بعد از این دو بخش، اطلاعات اصلی، تحت عنوان resource record ذخیره می‌شوند.

هر  resource record (سطر) از بخش های زیر تشکیل شده است:

• name: به نوعی مشخصه‌ی (identifier) آن record محسوب می‌شود. این بخش می‌تواند خالی باشد، به این معنا که برابر با name مربوط به resource record قبلی است.
• TTL: خلاصه‌ی عبارت time to live است. تضمین می‌کند که اگر این رکورد به کاربر ارسال شود، تا چه زمانی معتبر است. اگر این بخش خالی باشد، global ttl به جای آن استفاده می‌شود.
• record class: مشخص‌کننده‌ی namespace است. برای مصارف معمولی اینترنت، مقدار آن برابر IN است.
• record type: نوع DNS record را تعیین می‌کند، مانند:
  • A record: یک hostname را به یک IPv4 نگاشت می‌کند.
  • AAAA record: یک hostname را به یک IPv6 نگاشت می‌کند.
  • CNAME record : یک hostname را به یک hostname دیگر نگاشت می‌کند (aliasing)
  • NS record: آدرس سرور DNS مسوول این zone را تعیین می‌کند (برای نمونه example.com)
  • MX record: یک SMTP email server را برای دامنه تعیین می‌کند.
  • ….

• Record data: براساس record type اطلاعات لازم این resource record را تامین می‌کند.

DNS Zone File قابلیت commentگذاری نیز دارد. در هرسطری می‌توان با گذاشتن “;” (semicolon) نظر گذاشت.